Verdachten komen tegenwoordig voor onaangename verrassingen te staan. Zij staan in dit land al direct via de media voor het volk terecht. Zelfs de minister van Justitie doet via de media aan ongebreidelde publiciteit. De onschuldpresumptie legt hem, echter, directe beperkingen op. Verboden zijn volgens het Europese Hof voor de Rechten van de Mens: ‘statements made by (...) public officials about pending criminal investigations which encourage the public to believe the suspect is guilty’. |
Deze verdragsrechtelijke norm richt zich direct tot hem, minister Navarro dus. Er mag geen twijfel mogelijk zijn dat een minister van Justitie, die de burger beschuldigt regels te hebben geschonden, zich keurig bij de geschreven en ongeschreven regels moet houden. Navarro heeft de massamedia misbruikt om externe verwachtingen te beïnvloeden. Waarom doet hij aan publieke veroordelingen? De bescherming hiertegen kan kennelijk niet volledig worden afgedwongen, ook met een vonnis niet, maar is meer een kwestie van bereidheid om regels en ethiek na te leven. Deze ‘jurist’ geeft er blijk van het lezen en interpreteren van vonnissen niet volledig te beheersen, of hij tracht het volk opnieuw bewust en opzettelijk met leugens te voeden. Wij vrezen het laatste. De rechter heeft namelijk overwogen: ‘(...) heeft Navarro met het op die manier achter elkaar opsommen van wat in zijn ogen misstanden zijn niet geïnsinueerd dat Schotte is gelieerd aan de georganiseerde misdaad, of dat de zaak waarin Schotte verdachte is daarover zou gaan.’. Tot deze conclusie is de rechter overigens gekomen, nadat door Navarro ter zitting is gesteld dat door hem nimmer zou zijn gezegd, noch geïnsinueerd, dat Schotte gelieerd zou zijn aan de georganiseerde misdaad. Deze uitlatingen zouden, aldus Navarro, slechts ‘algemene uitlatingen’ hebben betroffen. Hoe de minister thans dan ook meent te kunnen stellen dat de rechter hem zou hebben toegestaan Schotte publiekelijk te mogen beschuldigen van betrokkenheid bij de georganiseerde misdaad, is ons een raadsel. De conclusie is er in ieder geval maar één, en dat is dat, naast dat hij kennelijk een slechte verliezer is, ook ethiek bij deze minister ver te zoeken is.
Aan wie wil Navarro de les voorlezen? Nu hijzelf het belang van privacy om duistere motieven of in opdracht, duidelijk aan zijn laars lapt. Van de onschuldpresumptie en het resocialisatiebeginsel heeft deze ‘jurist’ kennelijk nog nooit gehoord. Via publiciteit heeft hij ook volgens de rechter bewust desinformatie verspreid. Dat heet ‘spindoctering’: de media alvast een bepaalde kant opsturen. Dat de “presumptie inocentiae” een gebod is aan alle justitiële autoriteiten begrijpt hij kennelijk ook niet. Hij ondermijnt met tromgeroffel en bazuingeschal datgene wat hij vanuit zijn voorbeeldfunctie juist overeind zou moeten houden. Verdwenen is de ingetogen betoogtrant en het vertrouwen in handel en wandel van justitie. Hij vertrouwt volgens eigen zeggen zijn eigen magistraten en politie niet. Daarom doet hij dan maar zelf aan berechting door het volk. Hij blijkt een meester in stigmatisering, onjuiste beeldvorming en loze kreten. Het is juist daarom dat de rechter hem én het Land voor het eerst in de geschiedenis van ons land terecht heeft gemuilkorfd. Toch gaat hij, en in zijn voetspoor zijn partij, gewoon door met het uitkramen van onzin en misleiding als zou hij de zaak niet verloren hebben. Wat zou dan de reden kunnen zijn dat alleen hij de proceskosten moet dragen? Van fundamentele (grond) rechten als recht op een eerlijk proces en het recht op privacy heeft hij nog nooit gehoord. Uitspraken als door hem gedaan zijn natuurlijk uitermate geschikt om het publiek aan te moedigen om cliënt alvast schuldig te achten. Rationaliteit en professionaliteit hebben bij deze minister plaats gemaakt voor de eigen performance die belangrijker is geworden dan inhoud en zorgvuldigheid. Waarheid en werkelijkheid hebben bij hem plaats gemaakt voor roddel en achterklap. Gevoelens van onderbuik hebben hierdoor in de rechtspleging hun intrede gedaan en wel via de maximale autoriteit op dit gebied. Maar een gemuilkorfde minister zou eigenlijk niet meer mogen blaffen.
Aan wie wil Navarro de les voorlezen? Nu hijzelf het belang van privacy om duistere motieven of in opdracht, duidelijk aan zijn laars lapt. Van de onschuldpresumptie en het resocialisatiebeginsel heeft deze ‘jurist’ kennelijk nog nooit gehoord. Via publiciteit heeft hij ook volgens de rechter bewust desinformatie verspreid. Dat heet ‘spindoctering’: de media alvast een bepaalde kant opsturen. Dat de “presumptie inocentiae” een gebod is aan alle justitiële autoriteiten begrijpt hij kennelijk ook niet. Hij ondermijnt met tromgeroffel en bazuingeschal datgene wat hij vanuit zijn voorbeeldfunctie juist overeind zou moeten houden. Verdwenen is de ingetogen betoogtrant en het vertrouwen in handel en wandel van justitie. Hij vertrouwt volgens eigen zeggen zijn eigen magistraten en politie niet. Daarom doet hij dan maar zelf aan berechting door het volk. Hij blijkt een meester in stigmatisering, onjuiste beeldvorming en loze kreten. Het is juist daarom dat de rechter hem én het Land voor het eerst in de geschiedenis van ons land terecht heeft gemuilkorfd. Toch gaat hij, en in zijn voetspoor zijn partij, gewoon door met het uitkramen van onzin en misleiding als zou hij de zaak niet verloren hebben. Wat zou dan de reden kunnen zijn dat alleen hij de proceskosten moet dragen? Van fundamentele (grond) rechten als recht op een eerlijk proces en het recht op privacy heeft hij nog nooit gehoord. Uitspraken als door hem gedaan zijn natuurlijk uitermate geschikt om het publiek aan te moedigen om cliënt alvast schuldig te achten. Rationaliteit en professionaliteit hebben bij deze minister plaats gemaakt voor de eigen performance die belangrijker is geworden dan inhoud en zorgvuldigheid. Waarheid en werkelijkheid hebben bij hem plaats gemaakt voor roddel en achterklap. Gevoelens van onderbuik hebben hierdoor in de rechtspleging hun intrede gedaan en wel via de maximale autoriteit op dit gebied. Maar een gemuilkorfde minister zou eigenlijk niet meer mogen blaffen.